ΩΣ ΑΚΡΙΤΙΚΗ – ΔΥΣΜΕΝΗ ΜΕΤΑΘΕΣΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΕ ΤΟ ΜΕΝΙΔΙ Η ΑΘΛΗΤΡΙΑ ΑΝΝΑ ΒΕΡΟΥΛΗ!!!

Αίσθηση έχουν προκαλέσει στους κατοίκους των Αχαρνών οι δηλώσεις της αθλήτριας Άννας Βερούλη που θέλοντας να υπερασπιστεί τις απεργιακές κινητοποιήσεις των δασκάλων χρησιμοποιεί για να δείξει πόσο δύσκολη περιοχή είναι η πόλη μας την φράση «ακριτικό Μενίδι»!

Αφορμή στις δηλώσεις της Άννας Βερούλη έδωσε η δήλωση του Ηθοποιού Γιάννη Μπέζου πως «οι νέοι πλέον δεν ξέρουν να μιλάνε σωστά ελληνικά και αυτό τον λυπεί και θεωρεί πως μεταξύ άλλων φταίνε και οι απεργιακές κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών»

Θέλοντας να υπερασπιστεί τον σύζυγό της η κ. Βερούλη έγραψε στο fb:

«Καλά θα κάνει ο κύριος Μπέζος να προσέχει, όταν προτείνει στους Έλληνες δασκάλους να μην κάνουν απεργία (από την σημερινή συνέντευξή του στον Νίκο Χατζηνικολάου στον Real Fm), ώστε να μάθουν τα παιδιά μας γράμματα και να αναλογιστεί πόσα χρήματα έπαιρνε για να προσφέρει την τέχνη του σε σύγκριση με τον μισθό ενός δασκάλου, που μπορεί να δουλεύει στην παραμεθώριο ή ακόμα και στα ακριτικά σχολεία της Αθήνας, βλέπε Μενίδι, Ζεφύρι (μιλάμε εκ πείρας) και με 640 ευρώ μισθό να πρέπει να πληρώνει φωτοτυπίες και αναλώσιμα και να διδάσκει ήθος και αξιοπρέπεια.

Έχει άραγε αναλογιστεί τι σημαίνει είμαι πρότυπο πάνω απ' όλα για τους μαθητές μου και με πόσο κόπο, αίμα και ιδρώτα αυτό κατακτιέται μέσα σε μία κοινωνία, που όχι μόνο δεν στηρίζει τον δάσκαλο, αλλά τον υποβαθμίζει με σκοπό να δημιουργήσει μια νέα γενιά παιδιών, που δεν θα πρέπει να σκέφτονται πολύ, αλλά να καταναλώνουν όσο το δυνατό περισσότερο»

Θα θέλαμε με ορισμένα ιστορικά στοιχεία να «θυμίσουμε» σε κάποιους ποιο είναι το «Ακριτικό Μενίδι», όπως θέλουν να το χαρακτηρίζουν αποκαταστώντας ορισμένες αλήθειες για την πόλη μας που κάποιοι επιδεικτικά ξεχνούν ή δεν θέλουν να μάθουν...

«Ο αρχαίος δήμος των Αχαρνών ανήκε από τον 6ο π.Χ. αιώνα στην Οινηίδα φυλή και στην Τριττύ IV της Μεσογαίας. Σύμφωνα με το Θουκυδίδη ήταν ο μεγαλύτερος αρχαίος δήμος μετά την Αθήνα "...αφίκοντο ες Αχαρνάς χώρον μέγιστον της Αττικής των δήμων καλουμένων".

Τα λεγόμενα του Θουκυδίδη επιβεβαιώνονται καθώς οι Αχαρνές αντιπροσωπεύονταν στην αθηναϊκή βουλή με 22 βουλευτές - περισσότερους από όλους τους άλλους περιφερειακούς δήμους- και διέθεταν μεγάλο αριθμό οπλιτών και ιππέων που πολέμησαν στο πλευρό των Αθηναίων κατά τον Πελοποννησιακό Πόλεμο.

Αδιάψευστος μάρτυρας της ιστορικής πορείας των Αχαρνών είναι ο πλούτος των ευρημάτων από τις σωστικές ως επί το πλείστον ανασκαφές που διενεργούνται στην περιοχή μας από τη Β΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων.

Οι Αχαρνείς, από τους πλουσιότερους κατοίκους της Αττικής, χρωστούσαν την ευμάρειά τους στην καλλιέργεια της εύφορης πεδιάδας μεταξύ Αχαρνών και Αθηνών και στο εμπόριο του κάρβουνου που έκαναν (ήταν γνωστοί "ανθρακείς"), χάρη στη γειτονία τους με το βουνό της Πάρνηθας. Στην εύφορη αυτή πεδιάδα των Αχαρνών εισέβαλλε επανειλημμένα τα πρώτα έξι χρόνια του Πελοποννησιακού Πολέμου ο βασιλιάς της Σπάρτης Αρχίδαμος με το στρατό του.

Εδώ είχαν κτήματα πολλοί πλούσιοι Αθηναίοι μεταξύ των οποίων και ο Περικλής, που καταγόταν από τον αρχαίο Χολαργό, που τοποθετείται στην περιοχή του σημερινού Καματερού. Πολλοί αρχαίοι συγγραφείς επίσης αναφέρονται στο δήμο των Αχαρνών: Παυσανίας, Θουκυδίδης, Λουκιανός, Σενέκας, Πίνδαρος, Αριστοφάνης, Πλούταρχος, Διόδωρος Σικελός, Ξενοφώντας, Δημοσθένης, Ισοκράτης, Στέφανος Βυζάντιος, Ηρωδιανός κ.ά.

Οι παλαιότερες αρχαίες ενδείξεις στην περιοχή όπου αναπτύχθηκε ο αρχαίος δήμος των Αχαρνών ανάγονται στους νεολιθικούς χρόνους. Από τα γεωμετρικά χρόνια (11ος-8ος αι. π.Χ.) υπάρχουν άφθονες αρχαιολογικές μαρτυρίες που προέρχονται κυρίως από ανασκαφές τάφων σε πολλές θέσεις του αρχαίου δήμου.

Στους κλασικούς και ελληνιστικούς χρόνους (5ος-2ος αι. π.Χ.) χρονολογείται το μεγαλύτερο πλήθος των ευρημάτων από την περιοχή των Αχαρνών, που προέρχονται στην πλειονότητά τους από νεκροταφεία που ανασκάφηκαν σε όλη την έκταση των σημερινών Αχαρνών, τμήματα από το οδικό δίκτυο της πόλης, τμήματα αγωγών που ανήκαν στον "αχαρνικό οχετό", ένα σπουδαίο υδραυλικό έργο του 4ου αι. π.Χ. που υδροδοτούσε τις Αχαρνές και τους γύρω δήμους. Και από το οδικό δίκτυο της εποχής αυτής σώθηκαν αρκετά κατάλοιπα.

Τα ελάχιστα οικιστικά κατάλοιπα της κλασικής εποχής, περίοδο ακμής του δήμου, που έχουν βρεθεί στις Αχαρνές, μπορούν να αποδοθούν πιθανότατα στην κατανομή των οικιστικών πυρήνων, στους οποίους ήταν οργανωμένος ο δήμος, στην πολύ μεγάλη έκταση που αυτός καταλάμβανε και στην καταστροφή των μικρών συνήθως οικιών της κλασικής εποχής από τις μεγαλύτερες ρωμαϊκές οικιστικές εγκαταστάσεις, καθώς πολλές φορές κάτω από τους ρωμαϊκούς τοίχους βρίσκουμε παλιότερους κλασικής εποχής.

Το κέντρο του αρχαίου δήμου, όπου θα ήταν οι ναοί της Αθηνάς Ιππίας, του θεού 'Αρη και το θέατρο του δήμου, φαίνεται πως ήταν και τότε στην ίδια περίπου περιοχή που βρίσκεται και το σημερινό κέντρο του δήμου, όπως μας δείχνει η πολύ πρόσφατη ανακάλυψη τμήματος του αρχαίου θεάτρου των Αχαρνών.

Κατάλοιπα επίσης πολυτελών σπιτιών ή δημόσιων κτιρίων βρέθηκαν και στην κεντρική πλατεία του δήμου, μπροστά στο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο (περίτεχνα αρχιτεκτονικά μέλη και τμήμα από το κάτω μέρος κορμού αγάλματος γυναικείας μορφής κλασικών χρόνων). Αντίθετα με την σπανιότητα των οικιστικών στοιχείων από την κλασική περίοδο, από την ρωμαϊκή και υστερορωμαϊκή εποχή σώζονται αρκετά κατάλοιπα: τάφοι, κατοικίες, αγροτικές και εργαστηριακές εγκαταστάσεις, λουτρά, αγωγοί, κ.λπ.

Η κατοίκηση του χώρου κατά τα υστερορωμαϊκά και βυζαντινά χρόνια συμπληρώνεται από τις μεγάλες αγροικίες.

Επιπλέον, τη σπουδαιότητα της περιοχής από στρατιωτικής πλευράς δηλώνει και η πληθώρα των οχυρώσεων που απαντούν στους λόφους τριγύρω από τις Αχαρνές.

Η κατοίκηση των Αχαρνών συνεχίστηκε και στα χρόνια που ακολούθησαν. Την αδιάσπαστη συνέχεια της κατοίκησης στην περιοχή έως τους νεότερους χρόνους επιβεβαιώνουν πολλοί ναοί των Αχαρνών και της Πάρνηθας που ανάγουν την χρονολόγησή τους στους βυζαντινούς και μεταβυζαντινούς χρόνους.

Οι Αχαρνές ήταν το κυριότερο οικιστικό και οικονομικό κέντρο μετά την πόλη της Αθήνας κατά την Τουρκοκρατία.

Τέλος, ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι πως σε παλιά εκκλησάκια των Αχαρνών (Αγία Τριάδα στην Πάρνηθα, Αγία Σωτήρα, 'Αγιοι Σαράντα, 'Αγιος Ιωάννης) είναι ορατά και σήμερα μεμονωμένα αρχιτεκτονικά μέλη από αρχαία κτίρια που χρησιμοποιήθηκαν ως οικοδομικό υλικό σε δεύτερη χρήση»

Αυτά τα ολίγα για να μαθαίνουν όσοι δεν γνωρίζουν την ιστορία ενός τόπου, αλλά με ευκολία τον χρησιμοποιούν για να φανούν αρεστοί στον κύκλο τους...

πηγή : acharnorama.gr