Προφανώς συνωνυμία!
Εμβρόντητη παρέλαβε πριν από μερικές ημέρες η,
φορολογικώς τυπικότατη, κυρία Κ.Κ. ειδοποιητήριο από την εφορία
προκειμένου να τακτοποιήσει ληξιπρόθεσμο χρέος της, καθώς «σε
διαφορετική περίπτωση οι αρχές είναι υποχρεωμένες να κινήσουν τη νόμιμη
διαδικασία κυρώσεων που περιλαμβάνει ακόμη και κατάσχεση περιουσιακών
στοιχείων». Το ληξιπρόθεσμο χρέος της αφορούσε μέρος φόρου μεταβίβασης
ακινήτου κατά το 1982. Η προθεσμία για την τακτοποίηση του χρέους έληγε
μερικές ημέρες αφότου παρέλαβε το ειδοποιητήριο. Η τυπικότητα που
συνήθως διακρίνει τη συγκεκριμένη φορολογούμενη όμως, την ώθησε να
επισκεφθεί την εφορία της το επόμενο κιόλας πρωί.
«Δεν θυμάμαι ποτέ να έχω προχωρήσει σε τέτοιου είδους συναλλαγή με κανέναν», είπε στην αρμόδια διευθύντρια όταν επιτέλους έφθασε στο γραφείο της. «Όλοι τα ίδια λένε στην αρχή» υπήρξε η... αποστομωτική απάντηση της αρμόδιας.
«Έστω κι αν το 1982 ήμουν εννέα ετών;» , έσπευσε να ρωτήσει, απορημένη. Χωρίς να κλονισθεί ιδιαιτέρως, η αρμόδια είχε βρει σε δευτερόλεπτα την απάντηση: «Α! θα πρόκειται για τη γιαγιά σας..!». Μετά από αυτό και χωρίς να μπορώ να σας μεταφέρω πλήρως τον διάλογο, η αρμόδια επείσθη να αναζητήσει τον σχετικό φάκελο. Απεδείχθη βεβαίως ότι επρόκειτο περί συνωνυμίας. «Και πώς θα φύγει από εμένα το βάρος του ειδοποιητηρίου;» ρώτησε η εννιάχρονη του 1982. Ε, αυτό ήταν φαίνεται το απλούστερο όλων των προηγουμένων. Η αρμόδια πήρε στα χέρια της το χαρτί, έγραψε χειρόγραφα σε μία γωνιά «προφανώς συνωνυμία» , έβαλε και μία υπογραφή και μία σφραγίδα και το έδωσε πίσω λέγοντας ότι αυτά συμβαίνουν (Κέρδος)
«Δεν θυμάμαι ποτέ να έχω προχωρήσει σε τέτοιου είδους συναλλαγή με κανέναν», είπε στην αρμόδια διευθύντρια όταν επιτέλους έφθασε στο γραφείο της. «Όλοι τα ίδια λένε στην αρχή» υπήρξε η... αποστομωτική απάντηση της αρμόδιας.
«Έστω κι αν το 1982 ήμουν εννέα ετών;» , έσπευσε να ρωτήσει, απορημένη. Χωρίς να κλονισθεί ιδιαιτέρως, η αρμόδια είχε βρει σε δευτερόλεπτα την απάντηση: «Α! θα πρόκειται για τη γιαγιά σας..!». Μετά από αυτό και χωρίς να μπορώ να σας μεταφέρω πλήρως τον διάλογο, η αρμόδια επείσθη να αναζητήσει τον σχετικό φάκελο. Απεδείχθη βεβαίως ότι επρόκειτο περί συνωνυμίας. «Και πώς θα φύγει από εμένα το βάρος του ειδοποιητηρίου;» ρώτησε η εννιάχρονη του 1982. Ε, αυτό ήταν φαίνεται το απλούστερο όλων των προηγουμένων. Η αρμόδια πήρε στα χέρια της το χαρτί, έγραψε χειρόγραφα σε μία γωνιά «προφανώς συνωνυμία» , έβαλε και μία υπογραφή και μία σφραγίδα και το έδωσε πίσω λέγοντας ότι αυτά συμβαίνουν (Κέρδος)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου